Teknolojiden Ödün Verememek

Merhaba.

Yine uzun süredir yazmadığımı farkettim. Bir suçluluk hissetmiyorum, sadece belirtmek istedim.

Elime telefonu almadığım zamanlarda suçluluk hissetmeye başladığımı farkettim. Oyun oynamak, fotoğraf çekmek, saate bakmak için bile telefonu kullanır olmuşum. Sanırım "Alo" demeyeli nice oldu. -Abarttım evet ama hissim bu yönde- Bugün kolumda saat olmasına rağmen telefonun ekranına baktım.

Kabul ediyorum. Bu aslında üzüleceğim bir şey değil. Düşünsenize pek çok ihtiyaç saydığım şeyi tek bir alette toparlıyorlar - ama buna ihtiyacım olduğunu söylüyorlar-. Bundan 10 sene önce, yanımda fotoğraf makinesi yoksa, fotoğraf çekmiyordum. Sıkı bir Myspace kullanıcısı olmama rağmen sadece haftada 1-2 defa açıyordum kontrol etmek için. Msn'i sadece bilgisayar başında kullanıyordum. O da internetin kotasının el verdiğince. Eskiden "bu ay 10 şarkı indireyim, şu sitelere de girmem olur biter" diye bir hesaplama vardı. Sanırım daha çok dışarı çıkıyorduk ve birbirimizin yüzüne bakarak konuşuyorduk.

Eskiden birbirimizi duyup görüyorduk. Şimdi sadece takip ediyor, RT ediyor ya da "Like" ile beğenilerimizi söylüyoruz. Artık "söylemiyoruz" yani. En son hangi doğum günü partisine gittiniz? Peki hangisinden Facebook Events olmadan haberiniz oldu? Düşünceli gördüm sizi.

İnsanlar sokaklarda birbirleriyle buluşup birbirlerine tabletlerinden bir şey gösteriyor, aynı yerde check-in oluyor ya da "bi' saniye, sen konuşmaya devam et, ben maillerime bakacağım" diyor. Çünkü o adam maillerine bakmazsa iş yürümez, müşteri kızar; çünkü zaten müşteriye 7/24 ulaşması için BBM pini dahi verilmiştir. E-mail, whatsapp, telefonlar derken özel hayatınızın makarna süzgecine döndüğünü farkedersiniz. Ama her şey için çok geçtir.

İnsanlar birbirleriyle sürekli iletişim halinde - olmak zorunda! En son kime "seni özledim" diyebildiğinizi bir düşünün. Uzun süredir birini özleyebildiniz mi? Özlediğiniz için en son kiminle görüştünüz?

Facebookta birbirini eklemedi diye küsen insanlar var. Bence eklememek daha iyi. Birbirinizden haberdar olmayın ki arayın. İnsanlar telefonları Facebook ile iletişim sağlamak için kullanmaya başladı. En son TV'de "İşte size Facebook Telefonu" diye bir reklamla karşılaştım. Facebook aracı denebilirdi mesela. Çünkü onu satın alacak kişiler kesinlikle telefon için kullanmayacak, sadece internet paketine yetecek kadar kontör yükleyecek. Facebook Telefonu...

Korkunçtu.

Eskiden e-kolay'ın OGO diye bir zamazingosu vardı. Cepten MSN, e-mail kontrolü sağlayan bir nevi cep bilgisayarıydı kendisi. 2 yıl kullanmıştım ve kullanmayı bıraktığımda gerçekten de bağımlılar gibi elimden bırakmadığımı gördüm. Telefon özelliğini hiç kullanmamıştım. Oyunlarını da hiç açmadım. MSN hesaplarımdan 2 tanesini ve YAHOO hesabımı açıp tüm gün sohbet  ediyordum.

Eskiden 6 tane msn hesabım vardı.

MSN'i olmayana özürlü gibi bakardık. Şimdi onun yerini Facebook, Twitter ve Instagram aldı. Aslında bir şey değişmedi ama daha da zamanımızı çalıyorlar. Buna ihtiyacın var çünkü. "Keep in touch" şeklinde yaşıyoruz. Kaç kişinin baş ucunda priz yok? Telefonunu prize takıp uyuya kalana kadar telefonuyla vakit geçiren insanlarız artık. En olmadı oyun oynuyoruz. Ama bu sırada çok yalnızlaşıyoruz.

Eskiden sinemaya gitmenin zaman kaybı olduğunu söylerdim. Hayır gidin; çünkü sadece sinema, tiyatro vb. yerlerde telefonunuzdan ya da tabletinizden -yapabiliyorsanız şayet- ayrı kalıyorsunuz. Kalabiliyor musunuz?

Evinde ya da elinde Bilgisayar, telefon ya da tablet olmayan var mı? Peki bunların ihtiyaç olmadığını düşünen var mı?

Bu kadar yazıdan sonra "sen teknoloji düşmanısın" tepkisi almak istemiyorum. Tabi ki yararlı olduğu pek çok nokta var. Yarayacak yerde tabi ki kullanılmalı, tabi ki de bir iletişim kanalı olarak kabul edilmeli. Ancak ben buna ihtiyacı olanın kullanmasından yanayım.

Kafanıza göre ihtiyaç uydurmayın!