postmodern gibi (antika kafa reloaded)

bence modernizmin başlangıcı paranın icadıyla paraleldir.

çünkü herşeyin bir "ederi" vardı artık.

ve hep daha fazlası sunulmalıydı insanlara.

daha fazla eden şeyler.

kapital düşüncede reklam anlayışı da o sıralara denk gelir.

hani "daha iyi" diyerek başlayan reklamlar.

satmak birşeyleri

daha ucuz daha pahalı

sürümden kazanmak da var

prestij de.

sanki bir çığ gibi büyür bu

moda

güne uygun olan yalanı uydurulur sonra

dün satılan eskidir

demodedir yani

modası geçmiştir çöptür

üretim var tüketim ve talep arttıkça

tüketimi arttırmak var

daha çok para ve üretim

daha fazla moda

sanayi devrimi

ve kuşların ölümü.

ürettikçe arttı fabrikalar

moda daha da hızlandı

her günün modası oldu

anlık yaşayıp birbirine benzedi insanlar

daha hızlı değişim

önce yüzyıllarla anıldı moda

sonra on yıllar

şimdi günü gününe uymuyor bu moda denilen şey.

daha hızlı yemek ye

daha hızlı işe git

daha çok harca

vakit nakittir!

acelemiz mi var?

niye var?

1 gün dahilinde ne kadar iş alabildiğin mi önemlidir?

ne kadar çok yürüdüğün ya da ağırlık kaldırdığın mı?

yoksa kaç adet mağaza dolaştığın mı?

ne kadar para harcadığın mı önemli?

yoksa ayağına giydiğin alaskadan gelme botun mu?

neden koşuyor ve otobusu yakalamaya çalışıyoruz?

neden hızlı tüketiyor

ve bi o kadar tükeniyoruz?

sanayiyle devrildik biz.

mod değiştirip modaya uyduk.

hızlıca yaşayıp

180 km hızla duvara çarpana kadar da bu böyle gider.

Y.U.H. (yavşak utanmaz haylaz)

Herkes insan olamaz.

Herkes hayvan da olamaz.

Deniz kenarındaydım, kimseler yok, sadece büfe sahipleri ve sahildeki kum taneleri. Büfenin sahibinin oğlu ve yan çalışanı benim tanıdığım insanlar. Lakin orada konuşmalarına ister istemez konuk misafiri oldum. Sahilde iki bayan (annem ve ben) varken, o kadar dengesiz ve küfürlü konuşuyorlardı ki (bu yavşak ve utanmaz kısmı) benim suratım kızardı resmen! Hoş küfür etmeyi beceremeyip yerine geçebilecek kelimeyi seçmektense "homoseksüel" diyen bir zihniyetin sağlıklı düşünmesini asla bekleyemem. Düşünsenize, adamın arkasından bağırıyorsun: "HOMOSEKSÜEL!". Adam geri döner ama sadece o lafı anlamadığından. Burası Selimpaşa yahu.

Bugün zincirlerimi kırıp dondurma yedim. Yanıma 2 yaşında bir çocuk geldi (bu haylaz olan) "aaa benim de donduYmam var" dedi. "Aaa benimkinden daha güzel" dedim ve konuyu kapadım gülümseyerek. Kıvır saçlı esmer minik bir delikanlıydı. Çok da tatlı bir konuşması vardı. Bir ara planlarımın arasına çocuk yapmayı koymayı da düşünüyorum. Umarım erkek evladım olur. Olursa ona böyle bir kız alacağım:

Rosie Huntington Whiteley

parçalı bülüklü (tepkili reloaded)

Hava da bir güzel bir güzel. Deniz de güzel ama soğuk. Yine de güzel.

İnsanlar da böyle güzel olsa ya.

Biri yalan söyler biri yere tükürür biri orman yakar kimisi beş paraya seni satar. Kötüyüm demek için midir yoksa ben buyum demek için midir bilemedim, insanlar birbirlerine çok kötü davranıyorlar... Hayvanlar bile (ki yeri gelince hayvanlar çok adil ve asildir) böyle olmaz ya olamaz. Hiç bir hayvan aç olmadan saldırmaz, korkmazsa tırmalamaz. Saldırı değil savunma vardır. Yeri geldi mi susmayın, ama susmayıp kimsenin kalbini kırmayın... Olacak iş mi be abiciğim? Bir kedinin de kuyruğunu çekmeyi ver. Bugün de kırma birinin kalbini... İtme, bırak olduğu yerde insanları. Kaç tane madalya taktılar bu hareketlerin yüzünden? Bak, senin yüzünden ne hale geliyor adamlar!

Tövbe Tövbe...

tepki (ya da tepikli)

Bu akşam ufak bir kız gelip "abla, dövmen gerçek mi? Saçın neden böyle? neden vıdı vıdı da kem küm" diye beynimi dumura uğrattı...

Sana ne diyemedim. Demedim, sabırla her sorusuna tek tek cevap verdim. Çünkü merak ediyordu. Bu karşı koyulamaz merak ve öğrenme isteği karşısında eğilirim. Ben de böyleyim çünkü... Sorar sorgularım sıkarım. Hayattan bezdiririm. Lise coğrafya hocasına "plüton (şimdiki 134340 cüce gezegenimiz) üstündeki buz neyin buzu ve neden mavi?" gibi sorular sorduğumu hatırlıyorum! (nitrojen ve hidrojen olduğu tahmin edilip bu bakıma mavi olduğu sanılıyor). Bir insan bir konuda kendini uzman hissettiğini bana söylüyorsa vay onun haline arkadaş!

Suç mu soru sormak?

Sormasaydım bugün cinsel manada pek çok soru işaretim olacaktı. Mesleğimi tanımamış olacaktım. Pasta nasıl yapılır bilmeyecektim. Daha bir sürü şey. Korkmayın yahu sormaya, bilginin vahiyle inmesini beklemeyin!

O kızla aynı yaştayken ben birine sorup "sana ne?" tavrı alsaydım, herhalde deliye dönerdim. İnsanların kişiliğinin oturmasında çocukluğu inanılmaz bir öneme sahiptir. Bir insanın kişi olabilmesi için öncelikle kendine, sonra da toplumdaki yerine bakması gerekiyorsa madem, toplum kişiyi "önemsemez" ise, ne olacağını görüyoruz:

swit dırimz

Yağmur ve fırtına konseptli bir güne uyanmak.

Romatizmaya dair bet şeyler söyleyerek uyanmak.

İnsanlar çok garip. Hele ki bir köy içerisinde yağmurlu bir günde pazara gitmek için yanıp tutuşan ben için. Her şeyle karşılaşabilirsin. Civciv satan teyzeler, bamya satan ufaklıklar, tüylü don satan Trakyalı amcalar... Harika. O ahenkli dialoglar, bana uzaylı gibi bakmaları, kilosu 1.5 liradan domates alırken tezgahtarın "abla çok mıncıklama" demesi... Benim yaşadığım hayat bu. Seviyorum da.

Kendimi ufak mutluluklara adıyorum.

Swit dırimz

kova

Günümün en güzel parçası, 2. kattan kovayla pis suyu tüpçünün kapısına ve tabelasına doğru döken teyzenin gülümseyerek "hayırlı ramazanlar" dedikten sonra içeri kaçmasıydı. Aferin teyze. Oruç başına vurmuş teyze.

Sıcak havalar kimselere yaramıyor tabi...

Ya sıcak derken aklıma geldi, Bu havaların eylül ayında havalara girmesine ne demeli? Bir sıcak bir soğuk. Denize gir deniz sıcacık, dışarı çıkınca buz tut. İnsanlar da bir havalarda. Geçenlerde güzelim köyde üstsüz güneşlenen kız(cağız)ın başına sonradan neler geldi kim bilir? Hoş alan memnun satan (kız) memnun, satıcı (?!?) memnunken bana da bakıp "sıcaklar iyi ama ramazanda işleri sekteye uğradığından reklama ihtiyaç duydu herhalde" demek düşüyor.

Deniz kenarında kimseler yokken kulağıma kulaklık takıp bağıra bağıra şarkı söylüyorum. Çok matah bir şey değil ama napayım? Benim başıma güneş geçmiş halim bu.

Sıcakta deri minderlere uzanıp güneşlenenleri ayakta alkışlıyorum. Ben bu yarı serin havada "yandım anam!" diyerek zıpladım. hele bir de üstsüz güneşlenen perakende ürün eğer yüzükoyun yatarsa, vay haline!

Minderlerde yatanlar zaten o minderin sıcağından bronzlaşıyor. Derileri eşek derisi kıvamına geliyor, sıcağa reaksiyon gösteriyor. Suratlar ve kalçalar da o devasa dev aynası gözlükleriyle birbirlerine bakıp dedikodu malzemesi üretirken yanıyor. En azından benim teorim bu.

Deniz de çok iyi mahsül verdi bu yıl. Toka, bileklik, yüzük cep telefonu... Balık sezonu açıldığında ben deniz sezonunu kapadım.

Havalar soğuk yaptı, sıcak yaptı derken hop hastalık yine beni yakaladı. Üşütmeler, boğaz sızısı tripleri, sürekli çay içme isteği (limonlu)... Zatürreyi yeni atlattık derken pek bi' lazımlıydı bu. Tamam, bir daha dondurma yok bana bu yıl. Bu da son dondurmam ve süsleyen şahıs Sezer.

Cevizli ballı - Damla sakızlı - Kurabiyeli dondurma üstüne çikolata ve ahududu sosu - kremşanti -çikolata çubuğu ve kalp külah eşliğinde Sezer'in Rüyası! (dondurma çeşitlerini ben seçtim)

yabışıyo

Yazı bitirirken hırkaları omza alıp kıçımıza kotları geçirmenin vakti gelse dahi beni dondurma yeme zevkinden kimse ya da hiç bir hava koşulu alıkoyamaz! Yine öyle bir akşamdı dün. Rüzgar kıyamet! Çıktım dışarı, gidiyorum dondurmacıya, bir de ne göreyim?!

Türk milletinin aklına hayranım arkadaş! Fermuardan küpe, don lastiğinden triger kayışı, damacanadan seks oyuncağı... Yapıp uyduramayacağımız hiç bir şey yok. Sanki dünya üstündeki her minik ya da büyük buluş Türklerin anlam yükleyip yeni şeyler türetmesi için üretilmiş. İyi bir şey bu aslında, ama suyunu çıkaran var mı? O hooo...

Teneke kutu içeceklerin açma halkalarından küpe yapan insanlar, ben dün tenekenin kendisini küpe yaptım, halkasını başka halka küpeye takarak ,güzel oldu. Hoş bence en uçuk ve orjinal fikir, damacana pompasına duşluk takıp kullanan amcalarımızın bizlere sunduğu armağandır. Ey halkım, uyanın! Aklınızı kullanın, 47 numara ayakkabıdan tek kişilik harika bir kano olabiliyor! Bir bu denenmedi.

Ama geçenlerde dondurmacıya giderken gördüğüm daha bir harikaydı. Düşen arka camı Bantla yapıştırmak. Bu benim aklıma hiç gelmezdi herhalde...

Bizzat ben çektim

titreşim

Bugün görüp de selam vermediğim, aynı yoldan yürümediğim çok insan var. Tamam ben bulunmaz Hint kumaşı değilim, ama onlar da değil. Saç,baş,tavır,davranış,hayatını yaşama şeklin istediği gibi olsun, dışarı çıktığın anda konuşmak için bir konu unsurusun sadece. "Kıza bak! Ne kadar normal!" diyen bir gençlik türedi. Sinirlerim bozuluyor. Geçenlerde, kendini bilmez bir hadsiz yanıma geldi, laf şu: "Sen kendini satanist mi sanıYON?" - Tabi o an bende kayış attı, "ne diYON oğlum sen?" diye çıkıştım. Hayır, bana bu sıfatı veren sizsiniz. Bunun olup olmadığını sorgulamak için bana soran da siz. Benim üstümde de siyah gece elbisesi var hani kısa böyle. "De hadi git seni de kesmeden" dedim. Başka bir yerden de farklı bir tepki, "kızım sen hep siyah giymek zorunda mısın?" - evet bana gökten vahiy geldi hep siyah giy diye, sırf zorunda olduğum için giyiyorum. Yaşıtım olan dingiller gelir, "haha, senin yaşında hiç bir kız böyle giyinmez, bunlar yaş 15'te kaldı" derler, ben bu kadar feminen giyinen 15 yaşında bir kız görmedim daha.

Bunları geçtim, size ne yahu? Ben hiç bir zaman "Teyze bu şalvar demode oldu" demiyorum!

Herkes ayrı bir havalarda.

Yok efendim ben buyum ben şuyum sen busun. Sen ben o biz siz ve daha kimler kimler. Hepimiz aynı yerden çıktık arkadaşım! Böyle bir yerden değil tabi ki...

falımda çıkmış (ya da kısmet)

Yaz da bitti.

Ne denizden bir şey anladım, ne de tatilden aslında. Bir ara zatürre oldum atlattım, zaten haziranın son yarısında ülkeme döndüm, temmuz zatürreydim. Arada, bir konsere gittim (Unirock) ve inanılmaz şekilde boynum tutuldu. Eh, beni siyahlara tek gecede alıştıran Dark Funeral varken, öyle durduğum yerde duramazdım. Hiç fotoğraf çekmedim her anını yaşamak için. Harikaydı. Sadece Cannibal Corpse sahnedeyken sahne önünde "kolbastı" (?!?) yapan gençleri izlemek ve Nevermore faciasını (ilk defa denedim hiç beğenmedim) izlemeye gelen 12 yaşındaki fötr şapkalı jack bebeği çantalı kız haricinde...

bunun dışında monoton ve bir o kadar moron bir yazdı. Deniz kum güneş üçlüsü bana yetiyor. Ama daha iyisini de gördüm! Üzüldüm. Kendimi cevizli ballı dondurmaya verdim, kesmedi.

Yaz sonu bomboş sahilde (biç klap yazıyordu sahildeki kafede) neskafe içen bendeniz sizin için fala bile baktı.

Falımda yazın bittiğini gördüm,üzüldüm.

fiyakalı (ya da terk et buraları)

Yüzmeyi severim. Bunun yanında deniz canlılarıyla bir arada olmaya da bayılırım. Örneğin temiz yosunları selülit-savar olarak bacaklarıma sürerim. Güzel oluyor. Ben babam gibi zıpkınla dalmıyorum, balıkları ortamlarında izliyorum.

Geçenlerde denize daldım, şnorkelle. Ben her daldığımda bir şeyler buluyorum: toka, ayakkabı (converse,çift, erkek ayakkabısı). En son aynı gün içinde 2 adet cep telefonu buldum ( Samsung sgh-c270 ve Nokia 1110 ). Yukarıdaki iyi biliyor, dalarken telefon niyetiyle daldım. 25 dakika daldım, ancak 2 tane deniz kabuğu buldum, tam çıkarken siyah dikdörtgen birşey gözüme çarptı (Samsung bu). a-ha dedim çakmak falan zannedip atladım. Telefon çıktı! Denizden attım kendimi kumlara koştum, anneme "baaaaak ne bulduuuum" diye seslendim kutladık gülüştük. Aradan 20 dakika falan geçmiştir, biri dürtmüş gibi tekrar şnorkelledim denizi. 15-20 dakika takıldım terlik falan buldum (pembe 37 numara, taş bezemeli) tam bezdim çıkıyorum derken mavili bir şeyler gördüm! (Nokia bu). İçim pır pır etti, çakmak falan buldum sandım! Üstünde de kocaman bir yengeç vardı. (aşağıda resmi olan yengeç değil, telefonun üstündeki buydu: Liocarcşnus Vernalis .Ama hoşuma giden bu minik) İki elim kadar. Kovaladım onu, terketti kumulları usul usul. Bir çektim, telefon! Çok mu şanslıyım? Çıktım kumsala, koştum, anneme gösterdim. en az 10 dakika gülüştük! araba niyetiyle dalma planlarım var.

Artık denizde eşyasını ( örneğin mayo ) kaybeden bana gelir oldu.

Ocypode quadrata

yakamozu yakmak (ya da çakmak çakmak)

"güneşin her bir parçası ateşböcekleriymiş her gece guneşin giremediği yerlere girerlermiş" demişim ben bundan 3 dakika önce.

Ne güzel demişim.

Hayatımda iki kez yakamoza şahit oldum biri geçen dolunaydı. Şimdi son dördün olduğuna göre demek ki bundan en fazla bir hafta önceymiş. ya da 10 gün. Her ne ise, çok güzeldi... Neondu, çakmaktı, soğuk alevdi. Güneşin ahenkli fotonlarını ayın yüzeyi ile seviştirmesinden yansıyan hoş sedanın serin sularla dolanışı ve buna sardalyaların şahit oluşuydu bu. Ben hariç kimse farketmedi onun güzelliğini, herkes dedikodu yapıyordu! Aleks'e dedim koş kumsala inelim bunu da kimseye söylemeyelim evet bencil olalım! Videyoya çekiyordum bi yandan , bir yandan da arkadaşıma "OHAA HALE BAK OĞLUM BU BÖYLE BÖYLE OLUYOR" diyordum. İzliyordum. o güzelliğie şahit olduğum için gurur duydum. Makyajsız, eklemesiz. Golden Gate köprüsü ya da EIFFEL kulesini görmek bunun yanında gereksizdi. Dünyanın en büyük binasından bu yakamozun keyfini eminim ki alamazdım. Hiç bir uzun tünel bana bu zevki veremezdi yapay ışıklarla. Hiç bir araba beni bu kadar benden uzağa götürüp geri getiremez, hiç bir hızlı tren aklımı bu denli uçuramazdı. Hiçbiri bunun yerini tutamazdı. Buna şahit olan arkadaşım Alekse bunu bneimle paylaştığı için ; sebep olduğu için de Güneş, dolunay, deniz, gündoğusu rüzgarı ve minik sardalyalara binlerce kez teşekkürü bir borç bilirim. Diğerlerinin canı çıksın, hala daha "ABİ DUBAİ'YE GİDELİM" desinler. Sersemler.

re-twit (ya da ayran)

Mobiliteyi sevmememe rağmen bugün cep telefonuma weBuzz yükleyip ne olabileceğine baktım. Kablosuz cukka bir bağlantı bulup girdim google kişilerimi ekledim açtım. Sadece baktım. 10-15 kişi vardı zaten. Kapadım msn listemi yüklemek istedim. 900 kişiyi kaldıramayan program çöktü. Sinirlendim sildim.

Beni kaldıramayan programı telefonumdan kaldırırım!

Doğru düzgün blog bile yazamadım telefondan. Sevmedim de hissini. İşin içinde olmama rağmen biraz soğuk ve cahil bakıyorum galiba bu işlere. deviantArt.com sitesini kullanmaya karşıyım, kendimce çok iyi sebeplerim var. Ebuddy hiç kullanmadım. Myspace kullanıcıydım en sadık olarak. Gidip habbo hotellerde takıldım. örnekleri açarsam, Benim OGOm vardı. hevesim geçti odamda bilmediğim bir çekmecede duruyor. Ya tamam o kadar uzak değilim hayvan gibi kullandım nimetleri. Ama galiba popüler olanları kullanmaktansa uzağa kaçtım. Bir de Mobil hayat oh ne rahat diyorlar. adam tuvaletteyim diye twit yazıyor. Sıçama e mi?

Açıkçası mobil insanların sabrına ve minnacık ekranla o kadar uğraşmalarına hayran kaldım. Hele ki sıçarken. Ben tükeniyorum dokunmatik ekran ile kendimi ifade etmeye. Diz üstü bilgisayarlara da alışamamıştım çünkü takır takır klavyelere alışmış bir insan olarak çok zorlanmıştım!

benden daha çabuk laptoplara adapte olan hayvanceğiz:

yok artık

Pek çok kişi pek çok şeyi eleştirirken kendilerine bakmazlar, eleştiriye açığım der sen onu eleştirdikçe o senin ardından daha da eleştirmeye devam eder ve iş olmayan şeyleri söyleme ve başkalarını doldurmaya kadar gider...

Ama neden?

Bana dokunmayan yılan da yaşamasın kardeşim.

sıkıldım buralardan ama oralarda da hiç hayır yok ki...

karlstad-isveç / bizzat ben çektim

baharı bekleyen pigeonlar gibi

Yazılarında Stylish kelimesini kullananlara sesleniyorum! İngilizceniz Türkçenizden daha iyiyse, size bir teklifim var, ya birini ya diğerini kullanın! Karıştırmayın! İki dile de saygısızlık! Yazık yahu!

Özenti!

...Çok cool bir tartışma esnasında çok stylish bi' çocuk geldi taam mı? Benim blue şifon dress üstümde, ayaklarım shake konumunda tıamm mıa? Saçları falan çok şekil böyle (?) Göz göze bi'

connection oldu aman aman my god! inanmıyorooom bu çocuk çok sweet yea, di mi honey? ...

saygılar.

yayım hakkı: bobiler.org/maviada

virtual id

Sıkıntı yaptım, nick kullanmadan, dimdirek kendi ismimle blog açtım. Pucca bilmem ne vs "gereksiz" bulduğum nick isimleri, şüphe yaratma, içimizden birinin kendini sosyetiklere özenip yüzünü göstermemesi, ismini söylememesi, falanca olması, populer olma çabası... Kızın kitabı çıktı yahu!

Daha önceki yazımda değinmiştim, aşırı derecede online olmayı severdim eskiden. Ama son aldığım kararlarla buna bir dur dedim, yok klasikleşmiş 2-3 nick ve tonlarca sosyal ağa dahil oldum. Yine dediğim gibi, çok işime yaradı, ama beni sadece "maskeli kız" olarak biliyorlar. ilk defa virtual "olmayan" id ile yazıyorum. çünkü yazdıklarım ve eleştirdiklerim zaten benim düşüncelerim. Düşüncelerimi neden bir nick yüklensin ki?

Oyunlarda, forumlarda, paylaşım sitelerinde, sosyal ağlarda gerçek olmayan isimleri kullanmayı akıllıca bulurum. Çünkü kim olduğumuz orada pek de önemli değildir. cCc reis cCc yazınca zaten senin aşağı yukarı kim olduğun "Hüsamettin" yazmaktan daha çok belli oluyor. Kim olduğun isminle değil, kendine oturttuğun kimlikle belli oluyor. cCc adam haklı beyler cCc

ben de kendimle teee lise 1 sıralarında -o zamanlar pis rap dinliyorum- yakıştırdığım g_shadie ve g.shady (g: gözde) isimlerini kullanırdım. daha sonra akımlar değişti, giydik karaları -bu sırada karaları giymek derken çok pis metal, black mlack!- ve hayatımıza her giren bir isim taktı: drummer dark lolitta! ben bir furya gibi kullandım bu isimleri, bazı yerlerde hala kullanıyorum! baktım artık o kimliklerle bütünleştim, oyunlarda kendi kimliğimi ön plana çıkarmaktansa o kimliğe büründüğümü farkettim. KORKTUM! Beni yansıtıyor mu? Evet! İşime geliyor mu? Evet! Ama ben internette kendi düşüncemi bu avatara neden yükleyeyim? bu yazıyı ben yazıyorum, drummerdarklolitta adındaki mistress değil! İşte son oyunumdaki halim:

ne gerek var şimdi?

öf

Sıkıntım şu marjinal olmaya "çalışan" insanların beni (canıma minnet) içlerine almamaları değil inanın ki. Öyle sıkıldım ki o insan(sı)lardan. Renkli çerçeve gözlük (mümkünse ikinci el dükkanından alınmış ki örneği kimsede olmasın gibilerinden) takarım, başkalarının bilmediği 2-3 farklı belki belki indie müzik grubu bilirim, sadece özel davetlere giderim, elimde sanki dünyada sadece bana özel yapılmışçasına salladığım altı üstü özünde votka bulunan bir kokteyl ile poz veririm, 3-5 farklı diye empoze edilen marjinal atfedilmiş arkadaşım vardır, illa ki omzu açıkta bişeyler giyerim, gece eve gitmem sokakta iki üç takılırım, en azından bir dövmem ya da küpem vardır çeşitli yerlerimde, pembe olabilir bazen saçım, sürekli Avrupa'ya,kuzey ülkelerine kaçmaktan bahsederim... Say say bitmez cinslikler. Bir de apaçiler saçma giyinip dansediyor diye yeriyorlar. Ulan adamlar farklı olmaya çalıştıklarını,özenti olduklarını inkar etmiyorlar... Ya siz, marjinaller? En bilinmedik müzik aletini çalınca ne olacak? Ya da farklı olduğunuzu kabul eden insanlar sizi onaylayıp ruhani açlığınızı tatmin edince? Yine neyi değiştireceksiniz? Triplere girip retrodan 1-2 parça kıyafet mı alacaksınız? Ya da evlere kapanıp twitter da saçma sapan “burnumu karıştırdım, 5 yaşımdan beri, ilk defa!” gibi saçmalıklara mı devam edeceksiniz? Ben anlamıyorum. Anlamadığım konu şu: neden? İnsanların zevkleri, hissettikleri, düşünmedikleri farklı olabilir, kimse aynı olamaz! Lakin,marjinal görünmek için kıçını yırtan, bir ünlüye benzemeyi isteyen, moda olanı giymeden aksine ne olduğu belirsiz herşeyi giyen ya da en az derecede giyinen, farklı olmak için sarma sigara içmeye çalışan, kafaya iki bone takıp bara giden, anlamasa da muhabbete dahil olmak için coldplay dinleyen, saçını (yakışan ve bunu bilinçli yapan kişileri tamamiyle tenzii ediyorum) sikko şekillere sokan siz marjinaller... KORKUTUYORSUNUZ BENİ! Aman ya adamım gel ghettoya gidip iki “blue dreams in penis” içelim, dersiniz siz... Zıkkım için.

merhaba dünya

Bugün sadece yeni bi' blog açasım geldi, ben de açtım. Kendi ismim kendi kelamımla olsun istedim.

ahkam kesip marjinallik taslamadan yazayım dedim... Facebook kullandım, Twit'ledim, biraz FriendFeed kullandım. Hoşuma gitti mi? Eyvallah, iyi hoş... Lakin yeterli değilmiş onu anladım. ya da canımı sıkan bir ton bir şeyler. Ben bunu yaptım, bunu dedim, bunu yedim, bu ideoyu paylaştım, bugün filanca kişi beni takip etti... En başta kendim olmak üzere bilgisayar başında zaman geçiren herkese bu eleştiri: DIŞARI ÇIKMAKTANSA KOCA KIÇINIZI BÜYÜTÜN SİZ!

Son iki (2) yıldır zamanımın çoğunu net başında sosyalleşerek öldürdüğüm bir gerçek. İşime yarıyor mu? Evet, çünkü tonlarca kişi tanıyorum, tonlarca bağlantım var, ben ve işlerim tanınıyor. Bunun gibi pek çok şey. İşler buldum, arkadaşlıklar kurdum, iletişim halindeydim hep. Peki sonra? Kıçım büyüdü, arkadaşlıklar orlonlaştı, "sen benim mailime cevap vermedin, beni sevmiyorsun, online göründüğün halde selam vermiyorsun" diyen bir çevreye sahip olduğumu gördüm ve çok korktum! NOLUYOR YAHU?

arkadaşlarımın elini sıkmayı özledim, tabi arkadaş dediğim kişi aydınlık bir ekrana bakıp SLM NBR YEA diyenler değil. 29 mayıstan beri "online" değilim ve kime "arkadaş" denildiğini daha çok anladım. telefonum çalmaz oldu zaten Türkiye'deki yaşamıma az biraz ara verdiğimden beri. herkesde bi tavır herkesde bir hal! Çıkarlarınız sizin olsun, ben tek başıma da adalara geziye giderim!

Online arkadaşlıkların çıkar üzerine kurulu olduğu dünyada yalnız kalasınız inşalla..!

-ki zaten öylesiniz-

Online hödükler

"ben de ben de!"

Bugün ekşisözlükte yazar oldum ben! Aman aman! Şilt de verdiler mi? Bugün kaç tane papatyayı dalında kokladın?

dijital olmayan papatya gördün mü sen?