Herkes insan olamaz.
Herkes hayvan da olamaz.
Deniz kenarındaydım, kimseler yok, sadece büfe sahipleri ve sahildeki kum taneleri. Büfenin sahibinin oğlu ve yan çalışanı benim tanıdığım insanlar. Lakin orada konuşmalarına ister istemez konuk misafiri oldum. Sahilde iki bayan (annem ve ben) varken, o kadar dengesiz ve küfürlü konuşuyorlardı ki (bu yavşak ve utanmaz kısmı) benim suratım kızardı resmen! Hoş küfür etmeyi beceremeyip yerine geçebilecek kelimeyi seçmektense "homoseksüel" diyen bir zihniyetin sağlıklı düşünmesini asla bekleyemem. Düşünsenize, adamın arkasından bağırıyorsun: "HOMOSEKSÜEL!". Adam geri döner ama sadece o lafı anlamadığından. Burası Selimpaşa yahu.
Bugün zincirlerimi kırıp dondurma yedim. Yanıma 2 yaşında bir çocuk geldi (bu haylaz olan) "aaa benim de donduYmam var" dedi. "Aaa benimkinden daha güzel" dedim ve konuyu kapadım gülümseyerek. Kıvır saçlı esmer minik bir delikanlıydı. Çok da tatlı bir konuşması vardı. Bir ara planlarımın arasına çocuk yapmayı koymayı da düşünüyorum. Umarım erkek evladım olur. Olursa ona böyle bir kız alacağım: