Bugün sadece yeni bi' blog açasım geldi, ben de açtım. Kendi ismim kendi kelamımla olsun istedim.
ahkam kesip marjinallik taslamadan yazayım dedim... Facebook kullandım, Twit'ledim, biraz FriendFeed kullandım. Hoşuma gitti mi? Eyvallah, iyi hoş... Lakin yeterli değilmiş onu anladım. ya da canımı sıkan bir ton bir şeyler. Ben bunu yaptım, bunu dedim, bunu yedim, bu ideoyu paylaştım, bugün filanca kişi beni takip etti... En başta kendim olmak üzere bilgisayar başında zaman geçiren herkese bu eleştiri: DIŞARI ÇIKMAKTANSA KOCA KIÇINIZI BÜYÜTÜN SİZ!
Son iki (2) yıldır zamanımın çoğunu net başında sosyalleşerek öldürdüğüm bir gerçek. İşime yarıyor mu? Evet, çünkü tonlarca kişi tanıyorum, tonlarca bağlantım var, ben ve işlerim tanınıyor. Bunun gibi pek çok şey. İşler buldum, arkadaşlıklar kurdum, iletişim halindeydim hep. Peki sonra? Kıçım büyüdü, arkadaşlıklar orlonlaştı, "sen benim mailime cevap vermedin, beni sevmiyorsun, online göründüğün halde selam vermiyorsun" diyen bir çevreye sahip olduğumu gördüm ve çok korktum! NOLUYOR YAHU?
arkadaşlarımın elini sıkmayı özledim, tabi arkadaş dediğim kişi aydınlık bir ekrana bakıp SLM NBR YEA diyenler değil. 29 mayıstan beri "online" değilim ve kime "arkadaş" denildiğini daha çok anladım. telefonum çalmaz oldu zaten Türkiye'deki yaşamıma az biraz ara verdiğimden beri. herkesde bi tavır herkesde bir hal! Çıkarlarınız sizin olsun, ben tek başıma da adalara geziye giderim!
Online arkadaşlıkların çıkar üzerine kurulu olduğu dünyada yalnız kalasınız inşalla..!
-ki zaten öylesiniz-
Online hödükler
"ben de ben de!"
Bugün ekşisözlükte yazar oldum ben! Aman aman! Şilt de verdiler mi? Bugün kaç tane papatyayı dalında kokladın?
dijital olmayan papatya gördün mü sen?